Gisteren een niet zo fijne dag gehad. Ik wilde eigenlijk uitslapen, maar besloot toch om eerst vroeg met de honden naar buiten te gaan. Dan kon ik om 10 uur voor de TV zitten. Buiten viel me op dat Luna, een oudere witte Poedel slomer was dan anders, ik ging naar haar toe en het eerste wat ik deed was naar haar tandvlees kijken. Spierwit. Haar buik was niet opgezet, dus geen maagtorsie. Maar toen ik voelde was die gespannen en gaf ze een gil. Inwendige bloeding naar mijn idee. Snel dierenarts gebeld, Hans wakker gemaakt, Ted de andere honden op laten sluiten enz. Hans snel met haar naar dierenarts. Jaren geleden hadden we een hond met een milttumor en die had dezelfde verschijnselen (mrs. Moulthrop) Misschien daardoor die snelle herkenning. Gisteren is ze dus direct geopereerd. Ze had twee tumoren (een bloedende dus) en haar milt is verwijderd. En …zojuist hebben we haar weer gehaald, heel voorzichtig liep ze door de kamer en gaf aan dat ze naar boven wilde. Dank zij snel ingrijpen, zeker van de kliniek in Ell die direct voor ons klaarstond, leeft ze nog! Super. Overigens heeft ook Mrs. Moulthrop, nog jaren geleefd zonder milt. En Luna heeft ook een engeltje op haar schouder, die gaat ook nog wel een paar jaartjes mee.
Maar misschien een waarschuwing, als de hond ineens sloom is, kijk naar het tandvlees! Het kan je hond redden.
Jetty